πολύοχος

-ον, Α

αυτός που έχει, περιέχει ή κατέχει πολλά («πολυόχου τυραννίδος», Ευρ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < πολυ-* + -οχος (< ἔχω), πρβλ. κάτ-οχος].